Weer thuis

Net terug van de CTG. De kleine had zin in een flinke grap denk ik. Toen ik daar op het bed lag en de banden werden aangesloten was hij even heel rustig, 3-4 minuten een plat lijntje, wel een hartslag. Rustig, 130 bpm. Daarna begon hij! Als een volleerde voetballer schopte en draaide hij als een dolle tegen de banden aan.

Zul je net zien.. Nou ja, liever te veel dan te weinig. Ik heb hem uiteraard wel even aangesproken dat dat geen grapjes waren en dat hij me niet meer zo moet laten schrikken!! Al was het wel rustig om precies tijdens de drukste tijd van ons gezin (diner en bedtijd) lekker even weg te zijn en de boel de boel te laten.

Toen ik weer thuis was, lagen de kinderen heerlijk te slapen. Snel wat eten en nu genieten van de laatste weken, dagen, uren (wishfull thinking) genieten van de schopjes die hij kan geven! 
Aan de ene kant kan ik niet wachten om hem in mijn armen te sluiten en voor te stellen aan zijn grote zussen. Elin stelt regelmatig de vraag of de baby al geboren is als ze wakker wordt.. Niene heeft nu eindelijk door dat 'boertje' in mijn buik zit. Ook is 'haar' ledikant, niet langer van haar, maar van Roertje. 
Elin is er trouwens nog steeds van overtuigd dat haar broertje Krullen gaat heten. Gelukkig bedenken wij de naam ;-)

Nou ja, het was dus allemaal goed. Hopelijk een stilte voor de storm!